Symbolika znaczka zucha

Znaczek zucha jest odznaką organizacyjną najmłodszych członków ZHP – zuchów. Metalowy, emaliowany znaczek, przedstawia główkę białego orła i żółtą tarczę wschodzącego słońca na niebieskim tle. W podstawie znajduje się czerwony prostokąt z napisem „ZUCH”.

Historia znaczka zucha

Znaczek zucha został wykonany na podstawie projektu krakowskiego instruktora zuchowego, Franciszka Dębskiego. Przedstawił on swój projekt podczas konferencji działaczy harcerskich i pedagogicznych (tzw. konferencji majowo-czerwcowej), która obradowała w Warszawie 29 V-9 VI 1956 roku, a została zorganizowana przez Wydział Szkolno-Harcerski Zarządu Głównego ZMP. Konferencja odbywała się w dobie przemian OHPL i wypracowywania nowych form pracy i kształtu organizacji, uwieńczonych zwołaniem Krajowego Zjazdu Działaczy Harcerskich w Łodzi (8-10 XII 1956 roku).

Biały orzeł symbolizuje dzielność i odwagę, słońce – pogodę, radość życia, gotowość służenia ludziom. Znaczek zucha wręczany jest po złożeniu Obietnicy Zucha.

W latach 1933-1939 i 1945-1949 oznaką zuchów-chłopców była odznaka mająca kształt głowy wilczka, natomiast zuchów-dziewcząt odznaka w kształcie trójkąta równoramiennego przedstawiająca słoneczko z promieniami, w które wpisane były litery „ZHP”.

Znaczek zucha jest odznaką organizacyjną także w innych organizacjach harcerskich działających w Polsce i poza jej granicami.